ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ -Η εξομολόγηση ενός γυναικολόγου: Σταματήστε τη σφαγή

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ 

α) Ένα νομικό στοιχείο:  «Καμιά έγκυος γυναίκα που πέθανε να μη θάπτεται, αν προηγουμένως δεν έχει αφαιρεθεί  το έμβρυο από το σώμα της· όποιος πράξει διαφορετικά, πρέπει να θεωρείται δολοφόνος», 715 π.Χ. Νούμας Πομπίλιος (Numa Pompilius), δεύτερος, σύμφωνα με την μυθολογία, βασιλιάς της Ρώμης μετά τον Ρωμύλο. Αυτό υπήρξε η αρχή της καισαρικής τομής (sectio caesarea) (7).

Η «μητέρα» ίσως να επιτρέπονταν και τότε να θανατώνει το «παιδί της» μέσα στην μήτρα της. Άλλοι,  απαγορεύονταν να το αφήσουν να πεθάνει μέσα της, και αν το έκαναν, εξομοιώνονταν με δολοφόνους. Κανείς σήμερα δεν μπορεί να αρνηθεί την ωφέλεια ύπαρξης που προέκυψε (Καισαρική μέθοδος) από αυτόν τον «προ-Μεσαιωνικό» νόμο.

β) Ένα ιατρικό στοιχείο, μια άποψη του ίσως γνωστότερου ιατρού της ύστερης ελληνικής αρχαιότητας, του Γαληνού: «Επίσης ποτέ δεν θα αποφάσιζα να κάνω μνεία των ερωτικών ποτών, των μέσων που δημιουργούν έκσταση, ακόμη και αν είχα στην διάθεσή μου πλούσια πείρα σχετικά με αυτά· πολύ λιγότερο (θα έκανα μνεία) των φαρμάκων που προκαλούν νόσους, για τα οποία υποστηρίζεται γελοιωδώς ότι έχουν την ιδιότητα να επιφέρουν σύγχυση στην κρίση των αντιπάλων, να προκαλούν αποβολή, να εμποδίζουν την σύλληψη και τα παρόμοια. Για ένα μέρος από τα μέσα αυτά δεν είναι δυνατό να γίνει γνωστή  η επίδρασή τους με την εμπειρία, ενώ το άλλο μέρος, για το οποίο αυτό θα ήταν δυνατόν, θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών. Γι’ αυτό απορώ, πως κάποιος, στο όνομα όλων των θεών, με λογική σκέψη μπορεί να φτάσει σ’ αυτό το σημείο, να γράψει τέτοια φάρμακα» (Γαληνός, Περί κράσεως και δυνάμεως των απλών φαρμάκων 10,1 [XII 251, 9-252, 5Κ.]) (8)

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ

Αν σκεφτεί κανείς πως κόμμα στην Ολλανδία ζητά ελεύθερο σεξ στα 12 [έννομη  παιδοφιλία], όπως επίσης και την ελευθερία στην κτηνοβασία (9), τότε μπορεί να περιμένει  στο μέλλον περισσότερη υποστήριξη προς την άποψη που θεωρεί τις γυναίκες από την μια «ανώριμες» να κυοφορήσουν, αλλά από την άλλη «ώριμες» για να χρησιμοποιηθούν σεξουαλικά ακόμη και με οργανισμούς εντελώς διαφορετικού είδους (ζώα). Η αντιφατική πλάνη της ηδονικής σχολής σε όλο της το μεγαλείο.


Σε σελίδα της Ολλανδικής οργάνωσης Women on Waves (10), που χρησιμοποιεί καράβι ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί αμβλώσεις σε διεθνή χωρικά ύδατα  αποφεύγοντας τα νομικά κωλύματα στις χώρες όπου αυτή απαγορεύεται, διαφημίζονται μπλουζίτσες με το σύνθημα «έκανα άμβλωση», και την απεικόνιση ενός κόκκινου κύκλου

Αριστερά, και Μέσο Αριστερά:  «Έκανα έκτρωση» αναγράφεται στην πρόσοψη του ενδύματος, ενώ στο πίσω μέρος ένας ζωγραφισμένος κόκκινος κύκλος προσπαθεί να «απάλειψη» την φρίκη της αφαίρεσης της ζωής ενός άλλου οργανισμού. (Πηγή Φώτο: http://www.womenonwaves.org/article-1020.427-en.html)

Μέσο δεξιά: Στο οπίσθιο μέρος του ενδύματος που φέρει η γυναίκα αναγράφεται «είμαι ζωντανή», ώστε το έμβρυο να παρουσιάζεται ως κάποιος που μάχεται και αντιπαλεύεται την «επιτυχημένη» επιβίωση της μητέρας. Τεράστιες πλάνες έχουν καταβάλλει τους παθιασμένους. Έχει ξεχάσει η λεγούσα πως είναι «ζωντανή» επειδή ακριβώς η μάνα της την γέννησε και δεν την «πέταξε στα σκουπίδια», και όχι επειδή το δικό της παιδί της θα προσπαθούσε συνειδητά ποτέ να την σκοτώσει. Τα παιδιά δεν έχουν τέτοια κάκιστα πάθη. Μάλιστα η ανόητη παρουσία αυτής της φωτογραφίας είναι στημένη σε μια «κλασσική πόζα» ερωτικής ίσως πρόκλησης, εφόσον ο κόκκινος κύκλος που αναπαριστά την άμβλωση είναι τοποθετημένος πολύ κοντά στα γεννητικά όργανα του «μοντέλου» της φωτογράφησης. Το τέχνασμα τους είναι όχι μόνο απλό αλλά και πονηρότατο, θα έλεγε κανείς διαβολικό. Διότι στηρίζεται στο πάθος του «αντιπάλου». Με άλλα λόγια η έκτρωση συγκαλύπτεται με μια επιπλέον ερωτική πρόκληση που ένεκα αφέλειας και ελαφρού μυαλού, δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε μια εκ νέου άμβλωση της αλογίας, εφόσον η τεκνογονία «δεν προβλέπεται» από το αυνανιστικό προσκάλεσμα του «ερωτικού συντρόφου» που έχει αποκοιμηθεί μέσα στο πάθος του και δεν αντιλαμβάνεται τις δικές του ευθύνες. Κανένα παιδί που υπόκεινται σε έκτρωση δεν θα μπορούσε ποτέ να θανατωθεί αν δεν υπήρχε κάποιος άρρεν δότης σπέρματος που να οδηγήσει σε εγκυμοσύνη μια γυναίκα. Οι ευθύνες μοιράζονται ένεκα του «φυσικού νόμου».  (Πηγή Φώτο: http://www.womenonwaves.org/article-1020.427-en.html)

Δεξιά: Αν ποτέ οι άνθρωποι αντικαταστήσουν τον «κόκκινο κύκλο» με μια φωτογραφία του είδους στα ρούχα τους, τότε η αφέλεια και η αποχριστιανοποίηση θα «έχει σπάσει όλα τα ταμεία» στην Ευρώπη, ενώ δεν θα υπάρχει μεγάλη διαφορά με τις βρεφοθυσίες των αρχαίων παγανιστών.

Αυτή η συμπεριφορά είναι ενδεικτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές των αμβλώσεων. Από τη μια πάντα αντιδρούν και μιλούν για «πρόκληση ενοχών» «προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων» και «τρομοκρατία» όταν παρουσιάζονται φωτογραφίες που δείχνουν την άμβλωση όπως είναι. Από την άλλη προσπαθούν οι ίδιοι να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις, εξωραΐζοντας τη φρικιαστική επέμβαση με μια αφηρημένη απεικόνιση και διαφημίζοντάς την μέσω της αφελέστατης αστικής «μόδας».

Παράρτημα

Η εξομολόγηση ενός γυναικολόγου: Σταματήστε τη σφαγή

Ο ιατρός Στόιαν Αδάσεβιτς είναι ο μοναδικός γυναικολόγος στην Σερβία, ο οποίος δημοσίως ομολόγησε ότι η έκτρωση είναι φόνος, για τον οποίο ευθύνονται τόσο ο ιατρός, όσο και η μητέρα. Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Η αγιότης της ζωής», το οποίο είναι μια συλλογή των άρθρων του περί της ενδομητρίου παιδοκτονίας. Το σχόλιο πιο κάτω δεν χρειάζεται επεξήγηση.

«Είμαι ιατρός, γνωρίζω τις πράξεις μου, είμαι ένοχος για όλες τις φρικαλεότητες που έκανα εργαζόμενος ως γυναικολόγος και είμαι υποχρεωμένος να μαρτυρήσω, να αφυπνίσω, να προειδοποιήσω ότι η διακοπή της εγκυμοσύνης ουσιαστικώς είναι φόνος του αγέννητου ανυπεράσπιστου παιδιού. Στα τέλη της δεκαετίας του '80 ενεφανίσθη το υπερηχογράφημα με τη διαγνωστική δυνατότητα και μου έφερε πολλές εκπλήξεις. Είδα το έμβρυο, τους κτύπους της καρδιάς του, τις κινήσεις, το άνοιγμα του στόματός του στα μεγαλύτερα έμβρυα παρατήρησα το «πιπίλισμα» του αντίχειρος, το έμβρυο εσκέπτετο και αισθάνετο, διότι αντέδρα στους βαθείς διαπεραστικούς ήχους, επιταχύνοντας τις κινήσεις του. Και ύστερα από 4-5 λεπτά όσον διαρκεί η άμβλωση, το έμβρυο τούτο, αυτό το ίδιο ανθρώπινο ον, κείται τεμαχισμένο μεταξύ των εργαλείων στο τραπέζι. Προς θλίψη και δυστυχία μου το 1988 έκανα την άμβλωση σε μια προχωρημένη εγκυμοσύνη των 4½ μηνών. Κατά τη διάρκεια αυτής της εγχείρησης, της οποίας τις λεπτομέρειες δεν μπορώ να περιγράψω άνευ ταραχής, φρικιών ανακάλυψα το φονέα εντός μου.
Μια εγχείρηση, η οποία έπρεπε να είναι μια πράξη ρουτίνας, μετατράπηκε σε πραγματικό εφιάλτη.

Τότε συνειδητοποίησα ότι έπραξα φόνο, ότι θανάτωσα τον άνθρωπο. Η γυναίκα αιμορραγεί πολύ, η ζωή της κινδύνευε. Προσευχήθηκα: «Κύριε, βοήθησέ με να σώσω τη γυναίκα και τιμώρησε εμένα!» Έκτοτε ποτέ μου δεν επανέλαβα όμοια πράξη. Έτυχε η νέα μου γνώση να συμπίπτει με την άποψη της Εκκλησίας - ότι το έμβρυο είναι ζωντανό ήδη από τη σύλληψή του, δηλαδή από την στιγμή της γονιμοποίησης του ωαρίου.

Η ενδομήτριος παιδοκτονία είναι πολύ μεγαλύτερη και βαρύτερη αμαρτία από τον απλό φόνο, επειδή το έμβρυο εντός της μήτρας είναι αδύναμο να αμυνθεί, ενώ δεν φταίει για τίποτε.

Ως κοινωνία είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε το παιδί ιατρικώς, ηθικώς, δικαστικώς και νομικώς, διότι πρέπει να έχει όλα τα δικαιώματα, τα οποία έχει ένας ενήλικας. Τούτο είναι το καθήκον μας προς όλα τα μέλη της κοινωνίας μας».

ΠΕΛΑΓΙΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, Νηπιαγωγός, Λευκωσία (11)

Σημειώσεις

01. http://www.abortiontv.com/Misc/AbortionStatistics.htm

02. Leon Bradlow, Ph.D., Διευθυντής του Εργαστηρίου Βιοχημικής Επιδημιολογίας στο Εργαστήριο Αντικαρκινικής Έρευνας Strang-Cornell., Περιοδικό του Εθνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου, 15 Δεκεμβρίου 1993

03. 1. «…δημιουργούν στις μαθήτριες ενοχές. Κι όλα αυτά τη στιγμή που η άμβλωση είναι νομικά κατοχυρωμένη...»

04. Βλέπε Παράρτημα

05. http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=31411

06. Οι καπνίστριες μητέρες αισθάνονται ενοχές. ΛΟΝΔΙΝΟ. Τα μισά παιδιά των οποίων οι μητέρες καπνίζουν τους έχουν ζητήσει να σταματήσουν τη βλαβερή συνήθεια τους, όπως δείχνει μια νέα δημοσκόπηση που διεξήχθη σε 500 καπνίστριες μητέρες. Παράλληλα, όπως προέκυψε από τα στοιχεία, και οι ίδιες οι καπνίστριες αισθάνονται ενοχές στην πλειονότητα τους - σε ποσοστό περίπου 75% - για το γεγονός ότι σπαταλούν χρήματα για την αγορά τσιγάρων τα οποία θα μπορούσαν να διαθέτουν για τα παιδιά τους. Εκτός από τις ενοχές όμως, οι μητέρες που καπνίζουν νιώθουν ανησυχία και σχετικά με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η συνήθεια τους στην υγεία των παιδιών τους.

Η δημοσκόπηση αυτή που έγινε μέσω του δικτυακού τόπου tickbox.net διεξήχθη στο πλαίσιο της Ημέρας Χωρίς Καπνό και χρηματοδοτήθηκε από μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, η Ρουθ Μπόσγουορθ από το ανεξάρτητο ίδρυμα κατά του καπνίσματος Quit ανέφερε: «Αποδεικνύεται ότι οι γυναίκες θέτουν άθελα τους την εξάρτησή τους από τη νικοτίνη σε προτεραιότητα σε σχέση με την υγεία των παιδιών τους».

Την ίδια στιγμή, όσο δύσκολο και αν φαίνεται να απαλλαγεί κάποιος από τη βλαβερή συνήθεια του καπνίσματος, ίσως τελικώς μπορεί να το καταφέρει με πολύ απλούς τρόπους, όπως αναφέρουν ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Εξέτερ. Ήπια βάδιση επί πέντε λεπτά ή μερικές εκτάσεις μπορούν να κόψουν την επιθυμία για νικοτίνη, σημειώνουν οι ειδικοί στο έντυπο «Addiction» μετά την ανασκόπηση 12 διαφορετικών ερευνών σχετικά με το κάπνισμα και την άσκηση. Μάλιστα, όπως αναφέρουν οι ερευνητές, ενώ η πιο έντονη άσκηση μπορεί να βοηθήσει ενάντια στο τσιγάρο, δεν φαίνεται να είναι απαραίτητη, αφού και οι πολύ απλές παρεμβάσεις φαίνεται να κάνουν τη διαφορά. (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007, σελ. Α 35)

07. Marcellus l. 28 digestorum (d. 11,8.2) [=K.G. Bruns - O.Gradenwitz, Fontes iuris romani antique, τ.1: Leges et negotia, Tubingen 1909 (ανατύπ.: Aalen 1969), σ. 10], Η Ιατρική στην αρχαιότητα, Kurt Pollak, Εκδόσεις Δημ. Ν. Παπαδήμα, σελ. 259

08. Ό.π., σελ. 320

09. http://www.repubblica.it/2006/05/sezioni/esteri/prtito-dei-pedofili/prtito-dei-pedofili/prtito-dei-pedofili.html

10. http://www.womenonwaves.org/article-1020.427-en.html

11. Εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, 5/11/2005, Κύπρος